อุปริภาค หมายถึง น. ส่วนบน, ข้างบน. (ป., ส.).
น. ฐานะหรือความเป็นอยู่อย่างสูง. (ป., ส. อุปริภาว).
น. เครื่องแต่งกายตอนบน, เสื้อ. (ป. อุปริวสน).
น. ธรรมอันสูง. (ป. อุปริสจฺจ).
[อุปะริมะ, อุบปะริมะ] ว. อยู่สูงสุด, เบื้องบนที่สุด. (ป.).
[ปะริยาย] น. เนื้อความอันสูงสุด.
[อุปะโหฺลก, อุบปะโหฺลก] ก. ยกกันขึ้นเป็น เช่น อุปโลกน์ให้เป็นหัวหน้า, อปโลกน์ ก็ว่า. (ป. อปโลกน).
[อุปะเวด, อุบปะเวด] น. คัมภีร์ 'พระเวทรอง' ของอินเดียโบราณเนื้อหามีลักษณะเป็นวิทยาการ ไม่นับว่าเป็นคัมภีร์ศาสนา ได้แก่อายุรเวท (วิชาแพทย์ ถือว่าเป็นสาขาของคัมภีร์อถรรพเวทหรืออาถรรพเวท) ธนุรเวท (วิชายิงธนูและการใช้อาวุธอื่น ถือว่าเป็นสาขาของคัมภีร์ยชุรเวท) คันธรรพเวทหรือคานธรรพเวท (วิชาการดนตรี ถือว่าเป็นสาขาของคัมภีร์สามเวท) และสถาปัตยเวท(วิชาการก่อสร้าง ไม่ระบุว่าเป็นสาขาของคัมภีร์พระเวทใด). (ส.).